کارگردان فیلم های سینمایی «ما ایستاده ایم» و «شمارش معکوس» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سینمای ایران پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا مدتی شاهد تولید فیلم های سالم دینی و اسلامی و انقلابی بود اما از اواسط دهه ۶۰ که ارتباط فقهی و معارفی سینما بالاخص از ناحیه شبه روشنفکران و مدیران حامی آن ها شروع شد و کار به جایی رسید که به مباحث و معارف دین در سینما نادیده گرفته شد و امروز کار به جایی رسیده که نشانی از حرام و حلال و حق و باطل و مستحبات را در سینما نمی بینیم و بدتر آنکه ضد مستحبات و واجبات را نیز شاهدیم!

وی تأکید کرد: ما وقتی وارد دریای عظیم معارف قرآنی می شویم می بینیم چقدر داشته های غنی و قوی داریم و چقدر غفلت کردیم که در سینما از این دریای عظیم استفاده نکردیم. اگر امروزه ما در جامعه با معضلات متعددی نظیر بی اخلاقی و... روبرو هستیم به دلیل کم توجهی مسئولان فرهنگی و هنری و سینمایی است که تلاش نکردند در آثار تولید شده نگاه انسانی و سالم را رواج دهند.

حر سپس با بیان اینکه ما اسوه ها را رها کردیم و چسبیدیم به الگوهایی که زیبنده جامعه شیعی ما نیست یادآور شد: این اتفاق در حالی رخ داده که ما پیش از این نمونه های بسیار خوبی را حداقل در تلویزیون شاهد بودیم. زمانی کارهای قرآنی و ارزشمندی مانند «مردان آنجلس»، «ولایت عشق»، «اصحاب کهف»، «یوسف پیامبر (ع)» و... تولید می شد که نه تنها در کشورمان بلکه در سایر کشورهای دنیا نیز مورد توجه قرار می گرفت اما سال ها است که هیچ خبری از این اتفاق نیست و این بسیار تلخ است!

این سینماگر خاطرنشان کرد: حیف است که ما از این منابع ارزشمند که در اختیار داریم استفاده نمی کنیم، تحقیق و پژوهش انجام نمی دهیم و تلاشی نداریم که ابعاد فقه جعفری را در سینمای کشورمان عینیت ببخشیم. همه ما باید آگاه باشیم که خیلی از اتفاقات را می توانیم با معارف اسلامی درست کنیم. این ها الگوهای جهانی است که ما در اختیار داریم و هیچ کس بهتر از خداوند و ائمه طاهرینش نمی تواند ما را راهنمایی کند.

وی با تأکید بر اینکه نگاه نادرست مدیران و عدم باورشان باعث شده سینما مسیر غلطی را پیش بگیرد تصریح کرد: اگر مسئولان و سیاست گذاران التزام عملی به فقه جعفری داشتند شاهد تولید و نمایش فیلم هایی مانند «تمساح خونی» که ترویج قمار می کنند نبودیم! اگر التزام عملی به فقه جعفری وجود داشت موارد منفی و حرام را در فیلم ها رواج نمی دادند.

حر متذکر شد: ما می آییم امکانات می دهیم و بودجه می گذاریم و موارد منفی و خلاف دین و شرع را در فیلم ها به نمایش می گذاریم. همین فیلم «تمساح خونی» که این همه تبلیغات روی آن شده و خوب هم فروش می کند قطعاً زیبنده کشور ما نیست! ما باید بدانیم و آگاه باشیم که در اسلام ناب محمدی (ص) هدف وسیله را توجیه نمی کند. ما برای فروش به هر کاری مجاز نیستیم و نباید برای ارائه بیلان کاری پر و پیمان و فروش بالای یک فیلم اجازه دهیم هر اثری ساخته و عرضه شود.

این فیلمساز ادامه داد: بدیهی است که ما اگر سراغ معارف برویم سخت است اما باید اطمینان داشته باشیم که به نتیجه می رسیم. مسئولان باید آگاه باشند که ما حداکثر با فیلمی مانند «تمساح خونی» و... می توانیم مثلاً یک میلیون نفر را به سالن های سینما بکشانیم در واقع مخاطبان این نوع فیلم ها یک صدم آثاری مانند «یوسف پیامبر (ع)» نیست که در ایران و دنیا مخاطبان ده ها میلیون نفری داشت. دلیل این اتفاق هم آن است که فیلم های قرآنی حرف جهانی دارند و می توانند باعث ایجاد جاذبه برای مخاطبان در سراسر دنیا شوند.

وی در همین راستا گفت: امروز ما در کشورمان نهایتاً شاهد یک سینمای محلی هستیم نه سینمای ملی! سینمایی که اول انقلاب شروع کردیم و بر اساس آن جلو می رفتیم ملی بود اما افسوس که فراموش شد.

حر تصریح کرد: باعث تأسف است که سینمای ما هیچ اساسنامه ای ندارد. اینکه چه چیزی نباشد را می گویند اما اینکه چه چیزهایی باید باشد را نمی گویند. مدیران نباید اجازه دهند هر اثری در جمهوری اسلامی به اسم فیلم تولید شود. مردم خواهان سینمای برآمده از فقه هستند اما افسوس که در عمل علاقمندی به دین و جمهوری اسلامی در تولیدات نمی بینیم!

وی در خاتمه این گفتگو افزود: ما کار نکرده و غفلت زیاد داریم و نسبت به پیشگاه منجی عالم بشریت به شدت مدیون هستیم. من برای خودم و همکارانم و مدیرانی که با شیفتگی و غرب گرایی داشته های خودمان را زمین گذاشتند و باعث شدند سینما منفی و مخرب شود افسوس می خورم. بی شک تا وقتی برنگردیم به سر منشأ اصلی این مشکل همچنان باقی است و باید هرچه سریع تر به خود بیاییم و جلوی استمرار این اتفاق را بگیریم.